Opis
Enema to produkt leczniczy w postaci roztworu do wlewu doodbytniczego, który oczyszcza jelito grube. Enema stosuje się między innymi przy oczyszczaniu jelita grubego przed badaniami diagnostycznymi oraz przed i po zabiegach operacyjnych lub porodzie a także w zaparciach. Lek można stosować u dorosłych oraz dzieci w wieku powyżej 5 lat.
Skład
Substancjami czynnymi leku są: disodu fosforan dwunastowodny i sodu diwodorofosforan jednowodny (Dinatriiphosphas dodecahydricus, Natrii dihydrogenophosphas monohydricus).
1 ml roztworu zawiera 32,2 mg disodu fosforanu i 139 mg sodu diwodorofosforanu, w przeliczeniu na substancje bezwodne.
Substancje pomocnicze: metylu parahydroksybenzoesan, woda oczyszczona.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Roztwór Enema należy podawać tylko w postaci wlewu doodbytniczego, aplikując odpowiednią objętość roztworu wieczorem w dniu poprzedzającym a także w dniu wykonania badania bądź zabiegu.
Roztwór wprowadzany do odbytnicy powinien być w temperaturze pokojowej.
Po zastosowaniu leku Enema należy przyjmować doustnie dodatkowe płyny.
Środki przeczyszczające można stosować nie dłużej niż 1 tydzień.
Wiek Objętość wlewu
Dorośli 120 do 150 ml
Dzieci do 40 kg 90 ml
do 27 kg 60 ml
poniżej 14 kg 30 ml
Enema należy stosować maksymalnie raz dziennie, o ile lekarz nie zaleci inaczej.
W przypadku pacjentów odwodnionych objętość wlewu należy zmniejszyć, ponieważ lek może spowodować dalsze odwodnienie.
Działanie
Działanie oczyszczające jelita grubego leku Enema polega na zapobieganiu wchłaniania wody w jelicie grubym. W efekcie prowadzi to do zmiękczenia mas kałowych. Następuje również wzrost objętości, co w połączeniu z efektem zmiękczenia mas kałowych powoduje natychmiastowe pobudzenie odruchu wypróżniania.
Wskazania
Lek Enema stosuje się jest przy oczyszczaniu jelita grubego:
w zaparciach,
przed badaniami diagnostycznymi,
przed i po zabiegach operacyjnych,
ze złogów środka kontrastowego po badaniu radiologicznym,
przed i po porodzie.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Enema:
u pacjentów ze stwierdzonym uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
jeśli u pacjenta występuje niedrożność jelit, zarośnięcie odbytu, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z jelita grubego,
w przypadku osób ze stwierdzonymi: chorobami serca, wysokim ciśnieniem krwi, chorobami nerek, zapaleniem albo objawami zapalenia wyrostka robaczkowego,
jeśli u pacjenta występują: bóle brzucha, nudności i wymioty,
u dzieci do lat 3,
u osób odwodnionych.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częstość nieznana:
zaburzenia metabolizmu i odżywiania: podwyższenie stężenia jonów fosforanowych we krwi, obniżenie stężenia potasu we krwi oraz nagromadzenie się we krwi nadmiernej ilości substancji o charakterze kwaśnym lub zmniejszenie ilości substancji o charakterze zasadowym (kwasica metaboliczna), przemijające obniżenie stężenia jonów wapnia i przemijające podwyższenie stężenia jonów sodu, odwodnienie;
zaburzenia ogólne i podrażnienie w miejscu podania: błony śluzowej odbytu, dreszcze, pęcherze, kłucie, świąd odbytu, ból;
zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, biegunka;
zaburzenia układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, np. świąd, pokrzywka.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stosowanie leku może powodować ryzyko wystąpienia zaburzeń gospodarki wodno-jonowej i kwasowo-zasadowej, typu: hipernatremia, hiperfosfatemia, hipokalcemia, hipokaliemia, kwasica.
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów: z zaburzeniami czynności nerek, przyjmujących leki moczopędne lub inne mogące wpływać na gospodarkę wodną i jonową organizmu, ze sztucznym odbytem, z wodobrzuszem, ze zmianami błony śluzowej odbytnicy, osłabionych albo podeszłym wieku.
Po zastosowaniu leku należy przyjmować duże ilości płynów.
Jeśli po aplikacji wlewu wystąpią krwawienia lub nasilone skurcze jelit, należy przerwać stosowanie leku i zgłosić się do lekarza.
W przypadku pacjentów nieprzytomnych, o ograniczonej świadomości a także z chorobami serca wlew doodbytniczy Enema można podawać tylko w obecności wykwalifikowanego personelu.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli w ciągu 5 minut od podania wlewu nie nastąpiło wypróżnienie, gdyż zatrzymanie leku może powodować odwodnienie.
Przed zastosowaniem wlewu Enema zaleca się określenie poziomu stężenia jonów we krwi.
Po podaniu leku należy oczekiwać płynnych stolców.
Długotrwałe i powtarzające się stosowanie leku Enema może prowadzić do przyzwyczajenia.
Enema zawiera parahydroksybenzoesan metylu, więc może powodować reakcje alergiczne (możliwe także typu późnego).
Przechowywanie:
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
Enema może wchodzić w interakcje z:
lekami blokującymi kanały wapniowe,
lekami moczopędnymi,
preparatami litu (możliwe obniżenie poziomu litu w surowicy i obniżeniem skuteczności preparatów litowych),
innymi lekami, które mogą wpływać na stężenie jonów we krwi.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża:
Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń jonowych nie zaleca się stosowania wlewu doodbytniczego Enema w czasie ciąży.
Wyjątek stanowi pojedyncza aplikacja leku kobietom przed i po porodzie.
Karmienie piersią:
Wlew doodbytniczy Enema może powodować ryzyko wystąpienia zaburzeń jonowych, więc nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią.
Ze względu na możliwość przenikania jonów fosforanowych do mleka matki zaleca się odrzucanie ściągniętego pokarmu do 24 godzin po zastosowaniu wlewu Enema po porodzie.
Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
U dzieci w wieku od 3 lat lek Enema można stosować tylko, gdy zostanie przepisany przez lekarza i pod jego nadzorem.
W przypadku stosowania u dzieci w wieku do 5 lat należy zachować szczególną ostrożność.